Η μέλισσα έχει χρησιμοποιηθεί στην τέχνη και τον πολιτισμό ως σύμβολο της εργασίας και μιας καλά χτισμένης κοινωνίας για χιλιάδες έτη. Έχει χρησιμοποιηθεί επίσης ως σύμβολα της αγάπης, της ευαισθησίας, της αθανασία, του θανάτου και της ανάστασης. Αυτοκράτορες, Φαραώ, βασιλείς και κάθε είδος ηγέτη και κατακτητή, έχει χρησιμοποιήσει τη μέλισσα ως προσωπικό σύμβολό του, και το κάνανε να είναι σεβαστό πλάσμα για αιώνες αμέτρητους. Η μέλισσα έχει δοθεί ως δώρο από τους Θεούς σχεδόν σε όλους τους πολιτισμούς, και έχει εμφανιστεί με σημαντικούς ρόλους στη μυθολογία, τόσο, που παρόλο το μικρό της μέγεθος, οι άνθρωποι έδειχναν πάντα μεγάλο σεβασμό σε αυτήν λαμβάνοντας πάντα υπ’ όψιν το κεντρί της αλλά και τα αποτελέσματα της ομαδικής της εργασίας. Οι μέλισσες έχουν δώσει το μέλι στον άνθρωπο για χιλιάδες έτη, και το μέλι το ίδιο θεωρήθηκε ιερή ουσία από πολλούς πολιτισμούς, και δινόταν σαν τιμητική, πολύτιμη και ιερή προσφορά τόσο στους νεκρούς τους αλλά και στους Θεούς τους. Πολυάριθμες θεότητες σε πολλές θρησκείες έχουν συμβολικά δεθεί με την ζωή και την φύση των μελισσών. Η Λιθουανή θεά Austeja, θεά της εστίας, της γονιμότητας και των γάμων αντιπροσώπευε τις μέλισσες και ο σύζυγος της θεός Bubilas αντιπροσώπευε τους κηφήνες. Ο θεός Βισνού των Ινδών που λατρεύεται σαν προστάτης της ένωσης των ζευγαριών και της οικογένειας, απεικονίζεται στις διάφορες παραστάσεις στους ναούς σαν μπλε μέλισσα πάνω σε ένα άνθος λωτού. Επίσης στην Ινδία ο θεός της αγάπης Κάμα έχει την χορδή του τόξου του φτιαγμένη από μέλισσες. Οι Αιγύπτιοι αποκαλούσανε τις μέλισσες ΄΄τα δάκρυα του Ρα΄΄ του θεού Ήλιου, και τον βασιλιά της Κάτω Αιγύπτου τον αποκαλούσαν ΄΄Αυτός των μελισσών΄΄ δηλαδή ΄΄Αυτός που δούλευε σαν μέλισσα΄΄. Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν τις μέλισσες ΄΄πουλιά των Μουσών΄΄ και σε ορισμένες ιέρειες των ναών τις δώσανε το τιμητικό γι αυτές όνομα, Μέλισσα, το οποίο είναι και η ελληνική λέξη για την μέλισσα. Το σύμβολο της Άρτεμις, μητέρα θεών, είναι η μέλισσα. Το μέλι ήταν η πρώτη γλυκαντική ουσία μετά τα φρούτα στην γη, μέχρι τα μέσα του 18ου αιώνα, σε όλους τους πολιτισμούς που ανεπτύχθησαν, επίσης διάφοροι πολιτισμοί, χρησιμοποιούσαν το υδρόμελο σαν κρασί. Το υδρόμελο ήταν ακριβότερο από το κρασί και δεν μπορούσαν εύκολα να το πιούνε όλοι, μόνον οι πολλοί πλούσιοι και ευγενείς σε κάθε βασίλειο που είχαν την οικονομική ευχέρεια. Αντίθετα οι αγρότες μελισσοκόμοι το έπιναν συχνά διότι αυτοί το παρασκεύαζαν, αφήνοντας κάποιες ποσότητες μελιού στις κηρήθρες, αφού δεν είχαν την δυνατότητα να το βγάλουν όλο το μέλι και με την ανάμειξη μικρής ποσότητας ύδατος προκαλούνταν ζύμωση. Το μέλι αναφέρεται στην μυθολογία πολλών λαών πως είναι δώρο κάποιου θεού τους. Η μέλισσα χρησιμοποιήθηκε ως σύμβολο του Μέγα Ναπολέοντα, και όπως ο ίδιος έλεγε, έδειχνε την οικογενειακή σύνδεση της ΄΄ιερή γραμμή αίματος ΄΄ της Μαρίας Μαγδαληνής, με την θρυλική κόκκινη μπέρτα του Ναπολέοντα που είχε κεντημένη την μέλισσα πάνω της. Οι μέλισσες έχουν χρησιμοποιηθεί στην Αίγυπτο ως σύμβολο της επιμέλειας, της σκληρής δουλειάς, και της πνευματικής γλυκύτητας. Το μέλι έχει χρησιμοποιηθεί από τους Αυστραλούς ιθαγενείς ως τμήμα του πολιτισμού τους και αντιμετωπίζεται ως ζωή που δίνει την ουσία και πολύτιμη πηγή ζάχαρης. Το μέλι το παίρνουν από φωλιές μελισσών που δεν έχουν κεντρί, ή από τα μυρμήγκια μελιού, είναι μυρμήγκια που αποθηκεύουν το μέλι στην κοιλιά τους, αποτελούν μια πραγματική γλυκιά λιχουδιά για τους ντόπιους κατοίκους αυτών των περιοχών. Στην γραπτή τέχνη, ο Όμηρος χρησιμοποίησε το σμήνος των μελισσών, μεταφορικά, για να περιγράψει την έλευση των στρατιωτών των Αχαιών για να εκστρατεύσουν στην Τροία (Ιλιάδα). Η τέχνη της κηρογραφίας είναι μια τεχνική που χρησιμοποιεί το κερί των μελισσών σαν πρώτη ύλη αναμεμειγμένη με χρωστικές ουσίες που εφαρμόζονται πάνω σε μια επιφάνεια για την δημιουργία διάφορων θεμάτων, εικόνες, τοπία, πρόσωπα κλπ. Η τεχνική αυτή χρησιμοποιήθηκε κατά τους αρχαίους χρόνους από τους Αιγυπτίους, τους Έλληνες και τους Ρωμαίους. Τα έργα αυτά με μελισσόκηρο διαρκούνε για πολλούς αιώνες με παράδειγμα ορισμένα πορτρέτα σε μούμιες Αιγυπτίων αν και πέρασαν πάνω από είκοσι αιώνες δεν αλλοιώθηκαν καθόλου, αντίθετα μοιάζουν σαν να δημιουργήθηκαν πριν μερικά χρόνια. Το κερί των μελισσών επίσης έχει πολλές εφαρμογές στην χύτευση χαλκού, μπρούτζου και ευγενών μετάλλων. Από τους Ινδούς μέχρι τους Αζτέκους και από τους Αρχαίους Αιγυπτίους μέχρι τους Ευρωπαίους του περασμένου αιώνα. Οι μέλισσες γενικά έχουν χρησιμοποιηθεί ως σύμβολα σε αμέτρητους πολιτισμούς, έχουν παίξει έναν πολύ σημαντικό ρόλο στην παγκόσμια τέχνη και πολιτισμό και πιστεύω πως αξίζουν δίκαια την τιμή και τον σεβασμό που τους έχει παραχωρηθεί από όλους μας.
© Copyright 2009. Μέλι Ρειτών & Μέλι J.& S.